Z przyjemnością informujemy, że zapadł kolejny niezwykle pomyślny wyrok dla Klienta reprezentowanego w sprawie przez Kancelarię Adwokacką Dr Tomasz Jezierski & Współpracownicy. Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, tym razem w zakresie podatku od towarów i usług.
Decyzja DIAS była niezwykle niekorzystna dla Klienta Kancelarii, gdyż nie tylko pozbawiała go prawa do odliczenia całego podatku naliczonego za wszystkie okresy rozliczeniowe przypadające w całym roku podatkowym, ale dodatkowo zobowiązywała go do zapłaty podatku od wszystkich faktur wystawionych w roku podatkowym (art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług).
Wskazany wyrok stanowi kolejną odsłonę sporu prowadzonego z organami skarbowymi w sprawie rzekomo pozorowanej działalności gospodarczej przez spółkę celową, o czym była mowa w poprzednich aktualnościach w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Tym razem przedmiotem rozważań był podatek od towarów i usług.
Istota sprawy polegała na tym, że organy skarbowe zarzuciły w różnych aspektach pozorowanie działalności gospodarczej przez spółkę celową pozbawiając ją statusu podatnika podatku od towarów i usług, wywołując wyżej opisane niezwykle niekorzystne skutki. W istocie organy próbowały w ciekawy sposób konstruować na gruncie podatku od towarów i usług w oparciu o różne podstawy prawne zarzut nadużycia prawa podatkowego lub uchylania się od opodatkowania. Decyzja DIAS została wydana także po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, ale wcześniej zostało wszczęte postępowanie karne skarbowe wobec członka zarządu spółki.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Kancelaria w rozbudowanej argumentacji zakwestionowała ustalenia organów, że działalność spółki celowej miała charakter pozorny oraz podważyła możliwość wydania decyzji o takiej treści w oparciu o obowiązujące wówczas przepisy podatkowe. Kancelaria dokonała w tym zakresie obszernej analizy zagadnienia pozorności w różnych aspektach oraz skutków prawnych planowania podatkowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny podzielił zarzuty stanowiące istotę skargi, to jest brak możliwości zarzucenia pozorowania działalności gospodarczej w ustalonym stanie faktycznym oraz konstruowania zarzutu obejścia prawa podatkowego czy nadużycia prawa podatkowego w stanie prawnym miarodajnym dla analizowanego roku podatkowego. Sąd uznał, że błędne jest stanowisko organów, które jako podstawowe kryterium prowadzenia działalności gospodarczej przyjęły nieosiągnięcie zysku. Sąd podkreślił, że kwestionowanie zastosowanego przez podatnika schematu optymalizacyjnego musi mieć wyraźną podstawę prawną, a organy podatkowe nie mogą stosować innych przepisów jako rozwiązania równoważnego z klauzulą obejścia prawa podatkowego. W efekcie Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził na rzecz spółki koszty postępowania.
Wyrok nie jest prawomocny.